Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid ergo? Non est igitur voluptas bonum.

• Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

• Quid enim me prohiberet Epicureum esse, si probarem, quae ille diceret?

• Isto modo ne improbos quidem, si essent boni viri.

• Sed ad haec, nisi molestum est, habeo quae velim.

• Apparet statim, quae sint officia, quae actiones.

• Qui autem de summo bono dissentit de tota philosophiae ratione dissentit.

Omnes, qui non sint sapientes, aeque miseros esse, sapientes omnes summe beatos, recte facta omnia aequalia, omnia peccata paria;

• Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet;

• Si qua in iis corrigere voluit, deteriora fecit.

• Sed quanta sit alias, nunc tantum possitne esse tanta.

• Nam nisi hoc optineatur, id solum bonum esse, quod honestum sit, nullo modo probari possit beatam vitam virtute effici.

In his igitur partibus duabus nihil erat, quod Zeno commutare gestiret.

Nos commodius agimus. Graccho, eius fere, aequalí? Scisse enim te quis coarguere possit? Tu quidem reddes; Tubulo putas dicere?

Equidem e Cn. Stoici scilicet. Quid censes in Latino fore? Haeret in salebra. Illi enim inter se dissentiunt. Quae contraria sunt his, malane? A mene tu?

At vero Epicurus una in domo, et ea quidem angusta, quam magnos quantaque amoris conspiratione consentientis tenuit amicorum greges! quod fit etiam nunc ab Epicureis.

Praeclarae mortes sunt imperatoriae; Scisse enim te quis coarguere possit?

• Hoc est non modo cor non habere, sed ne palatum quidem.

• Erat enim Polemonis.

Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Deprehensus omnem poenam contemnet. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Nihil enim hoc differt. Sit sane ista voluptas. Paulum, cum regem Persem captum adduceret, eodem flumine invectio? Sed haec in pueris;

Sed tu istuc dixti bene Latine, parum plane. Tum ille timide vel potius verecunde: Facio, inquit. Immo alio genere; Expectoque quid ad id, quod quaerebam, respondeas.

Cur igitur easdem res, inquam, Peripateticis dicentibus verbum nullum est, quod non intellegatur?

Scio enim esse quosdam, qui quavis lingua philosophari possint; Idemque diviserunt naturam hominis in animum et corpus. Aperiendum est igitur, quid sit voluptas; Ille enim occurrentia nescio quae comminiscebatur; Occultum facinus esse potuerit, gaudebit; Non est ista, inquam, Piso, magna dissensio.

Si longus, levis dictata sunt. Bestiarum vero nullum iudicium puto. Sed ego in hoc resisto; Traditur, inquit, ab Epicuro ratio neglegendi doloris. Duo Reges: constructio interrete. Quo tandem modo? Vestri haec verecundius, illi fortasse constantius.

Cum praesertim illa perdiscere ludus esset. Utilitatis causa amicitia est quaesita.

Idem adhuc; Haec para/doca illi, nos admirabilia dicamus.

• Iis igitur est difficilius satis facere, qui se Latina scripta dicunt contemnere.

• Hoc ille tuus non vult omnibusque ex rebus voluptatem quasi mercedem exigit.

• Est enim tanti philosophi tamque nobilis audacter sua decreta defendere.

• Hic ego: Pomponius quidem, inquam, noster iocari videtur, et fortasse suo iure.